"Het levensverhaal van:"
JAMIE:Toen ik 12 jaar werd kreeg ik van mijn ouders m`n eerste drumstel (merk:blizzard..ofzoiets). Toen mijn ouders merkte dat ik er toch wel serieus mee bezig was,besloten zij om een beter drumstel te kopen,een pearl. Na ongeveer 9 maanden verhuisde ik naar Den Haag. Toen begon het ''echte leven'' pas echt... ik kwam op een jamsessie terecht en ontdekte dat, dat niet bepaald het zelfde is,als een plaatje Marco Borsato meespelen. Ik kwam er een jaar lang en toen moest ik me wat meer concentreren op school Nu kocht ik mijn grote droom:een DW,nog een special editie ook,700 jaar oud hout!
Ik kwam bij Drumschool Cleuver en kreeg les van o.a:Jeroen Zange, Richard Heijerman en Hans Cleuver zelf,waar ik nu nog steeds les van krijg.Na in talloze coverbandjes te spelen,waar de gemiddelde leeftijd rond de 30 was, werd het tijd voor wat anders, althans besloten Dennis Van Hoorn en mijn vader, Dick Westland. Ik had mezelf al een beetje in "de picture" gespeeld in muziekcafe de paap en kende er veel muzikanten... 5 maanden later, toen ik 15 was,kwam mijn nieuwe band Di-rect. Al snel klikte het meteen, zowel, muzikaal als persoonlijk.
Na 3 maanden keihard werken met Di-rect kwam onze eerste demo.Rob Stenders draaide er een nummer van en we hadden gelijk Edwin Jansen aan de lijn en 4 (!) platenmaatschappijen. Nu (1 jaar verder) Zijn we bezig met ons eerste album. Na de single, Just the way I do, zal rond augustus de tweede single uitkomen, My Generation van The Who.
In deze periode van ongeveer anderhalf jaar, heb ik verschrikkelijk veel geleerd, we kregen eerst hulp van Dennis en Dinand van kane.
En voor podiumervaring op te doen stonden we 12 keer in het voorprogramma van Kane, waar we toen al een fanbase opbouwden. Daarna kwam Michel Schoots (urban dance sqoad) die onze eerste pre-production deed, uiteindelijk kwam er dan toch uit,dat de zanger van skik, Daniel ons album ging produceren.
In de studio heb ik het meest geleerd. Nummers strak op de plaat krijgen, maar ook je energie overbrengen in een song. Op een gegeven moment was ik zo uit m`n dak bij een nummer (voor energie) dat ik alleen m`n onderbroek nog aan had
Mijn favorite drummers zitten toch wel een beetje in de funk/rock hoek. Drummers zoals Hans eijkenaar, Cyril Directie en Oscar Kraal vind ik helemaal te gek. Buiten Nederland vind ik Chambers en Weckl ook wel heel, heel erg fijn Bands zoals No Doubt,The Foo Fighters en vooral The Dave Mathhews Band vind ik helemaal te gek,gewoon cd op z`n hardst en meedrummen!
Ik ben net geslaagd voor de Mavo, volgende week ga ik op vakantie, ...en tja school? misschien volgend jaar Rotterdams conservatorium...als allereerst heel veel spelen met Di-rect,want we zitten aardig vol...drumles geven in the basement (nieuwe studio met drumschool in den haag, waar Oscar Kraal,Andre Kemp, ..en nog meer goeds gaat zitten)(ik mag geloof ik nog niks verklappen)... en ook zal ik m`n ass er af oefenen,alleen maar oefenen, ik wil elk lesboek uitgespeeld hebben, keihard ga ik er voor knokken, niemand houdt me nog tegen, ik wil het maximale eruit halen, ik wil de beste worden!!!

See Ya!
Jamie/Di-rect

SPIKE:Toen Tony mij dus vroeg voor dit stuk had ik net gespeeld in het voorprogramma van Kane. We hebben hun eind vorig jaar bij de “as long as you want this-tour” voorzien van een voorprogramma omdat we toen nog onwijs veel live-ervaring op moesten doen. Zo hebben wij als band dus ook weer ondervonden dat live-spelen één van de belangrijkste dingen zijn waar je in moet groeien. Dennis van Leeuwen en Dinand Woesthoff van Kane hebben dan ook een deel van ons album geproduceerd (o.a. ‘just the way i do’). Hierna hebben we samengewerkt met Michel Schoots (drummer Urban Dance Squad) en hij heeft ons veel geleerd over hoe je een song goed kan laten kloppen en niet dat we allemaal losse eilandjes waren die maar wat liepen te spelen. Daar hadden we in het begin veel last van maar door veel live spelen raak je steeds meer op elkaar ingespeeld en gaat het natuurlijk steeds beter klinken.

Toen we klaar waren met de pre-production van alle songs (in totaal zo’n 2/3 maanden) gingen we de studio in. ‘Just the way I do’ was opgenomen in ‘the Bullet sound studio’s’ en in die studio hadden we veel gelachen en ook nog eens wat gepresteerd! Het allerleukste uit die studio was de Playstation met ‘Tony Hawk Pro Skater’ die ik ongeveer wel 4 keer heb uitgespeeld haha… Een goede sfeer is denk ik een van de belangrijkste dingen die er moet zijn als je een album wilt opnemen en die was er bij ons zeker. Daniël Lohues (Skik) had de zware klus om ons album voor de rest te gaan produceren maar hij wist wel wat ‘Rock&roll’ was en dat was wel de formule voor ons om een goede plaat te maken.

Ik ben gitarist dus ik zal nu ook wel moeten verklappen wat voor apparatuur ik heb gebruikt… Daniel heeft veel gitaren en versterkers dus daar hebben we veel gebruik van gemaakt. Ik heb veel gebruikt gemaakt van een Fender Telecaster Reissue maar ook van mijn eigen Gibson Les Paul double cutaway. Tim (2e gitarist) gebruikte veel een Fender strat ergens uit de 70’s en soms zijn eigen Paul Reed Smith. Qua versterkers is er ook een hoop afwisseling te horen op de plaat want er is gebruik gemaakt van een: Marshall Bluesbraker, originele Vox uit ’64 (deze 2 doorgeschakeld klinkt meeeeeega!!!!!), Marshall TSL60 en een Mesa Boogie Rect-O-verb. Veel van deze apparatuur hadden we geleend maar dat was zeker de moeite waard en hebben alle middelen gebruikt die we hadden.

Ik denk dat deze plaat heel erg vet gaat worden ook al kan ik er niet al te veel van zeggen. Het wordt in ieder geval een echt stevig rock album met punk, skate en soms wat pop invloeden. Volgens mij moet er wel een bonustrack komen want Jamie Westland (onze drummer) en ik hebben heel wat maffe dingen in de microfoon gezegd/gezongen zoals een liedje over het leven van een pornoster…. De energie die wij als bandje nu hebben komt goed over op de plaat en sommige mensen zullen het te commercieel vinden, sommige mensen zullen het te hard vinden maar het is wel ‘Di-rect’.

Soms kregen we ook vaak negatieve kritiek dat we te commercieel werden door publiciteit in de ‘Hitkrant’ en ‘Break out!’ maar in die doelgroep zitten niet al onze fans. Dat hebben we zeker gemerkt op Lowlands. Daar opende we in de ‘Golftent’ en mochten dus soundchecken. Toen we een uur later terugkwamen om te spelen zagen we een bomvolle Golftent (zo’n 10.000 man) die uit hun plaat ging toen we gingen spelen. Dat was echt het mooiste wat ik tot nu toe heb meegemaakt. Dat heeft bewezen dat onze fans niet alleen maar 15-jarige hitkrant-lezeresjes zijn maar ook het alternatieve publiek. Daar ben ik echt blij om want zelf luister ik thuis ook alleen maar naar bands zoals No Doubt, Blink182, Muse, NOFX, Undeclinable enz… Ik hoop dat het album een breed publiek zal trekken en dat jullie hem ook cool gaan vinden. Ik zeg; latoszzz en keep on rocking in a free world!

Spike van Zoest

TIM:Mijn liefde voor muziek was er al vroeg. Ik luisterde rond mijn zevende altijd naar de oude platen van mijn vader, zoals URIAH HEEP, BLACK SABBATH en PINK FLOYD. Aangemoedigd door mijn moeder deed ik wat later mee met een cursus "Afrikaans trommelen". Weer wat jaren later wilde ik graag drums spelen en heb toen van mijn verjaardagsgeld een tweedehands Pearl Export gekocht. Wel stonden mijn ouders erop om les te nemen. Dat heb ik dus gedaan en vervolgens niet minder dan drie (!!!) lessen gevolgd. Want lessen en ik gaan niet echt samen. Het grappige was trouwens dat ik er later achterkwam dat ik die drie lessen van Evelien Karels heb gehad.

Nu staat mijn drumstel -afgestoft en wat zielig- in een hoekje. Na een tijdje keyboard te hebben gespeeld maakte ik op mijn vijftiende kennis met de gitaar, ----- er werd een nieuwe wereld voor me geopend! Nadat ik alle NIRVANA nummers had uitgezocht kwam ik in een schoolbandje terecht. Ik had dan wel veel liedjes uitgezocht ik vond het toch veel leuker om "eigen" liedjes te schrijven.
Zo heb ik na vier weken mijn eerste liedje geschreven, wellis waar met de basisakkoorden Em en een D-tje, maar ik kon er mezelf in kwijt met die zes snaren. In de loop de tijd leerde ik er elke keer weer een mooi akkoordje bij. (En dat zonder enige gitaarles...)

Van het ene bandje kwam ik in het andere bandje, hoewel ik het altijd naar mijn zin heb gehad merkte ik toch dat de anderen weinig interesse hadden in het echte werk. Vaak stond de band bij hen op de tweede plaats en kon ik nooit mijn inspiraties kwijt.

Op mijn zeventiende ben ik gaan werken bij ROCK PALACE in Den Haag, eerst als hulpje en vrij snel als verkoper van gitaren. Een wereldbaan door lekker met je hobby bezig te zijn.

Op een dag werd ik gevraagd om bij een bandje te spelen met jongens van mijn leeftijd. Een bandje-zo werd gezegd-met 200% inzet. Iets waar ik lang naar op zoek ben geweest. Wat me alleen nog dwars lag is "het zoeken" van bandleden. Ik vind dat een bandje uit zichzelf moet ontstaan, maar oké ik ben toch maar meegegaan.
Mijn antwoord lag al klaar toen ik twee ongeschoolde pikkies zag zitten aan een tafeltje met glazen cola. Ik schoof aan en bestelde een chocomel, stelde me voor en dacht: "My God, wat is dit nu weer, zit ik met een schoolbandje, kan ik dadelijk nog muziekles gaan geven!" Maar oh wat een vooroordelen. Een week later zijn we een oefenruimte ingegaan om drie covers te spelen. Ik was de enige die de nummers niet ingestudeerd had en kwam ook nog vet een half uur te laat!

Maar wat er gebeurd, daar in die oefenruimte speelden de jongens de drie covers in een keer weg. Ik stond zelf wat aan te klooien en dat ging nergens over. Met de gedachte om hen terug te pakken speelde ik een net zelf door mij geschreven nummer (Just The Way I Do) en de jongens speelde het mee alsof het een cover was!! Wat gebeurd hier ??!!.
Jaren zocht ik antwoord op mijn liedjes en die avond kreeg ik die. Ik die als enige met tegenzin de oefenruimte in ging kwam er met een glimlach van oor tot oor naar buiten.

En elke week daarna kwamen we weer met nieuwe nummers de oefenruimte uit: Di-rect was mijn antwoord!

Als iemand mij had gevraagd een wens op te schrijven is dat wat er nu met zowel de band als met mij is gebeurd ---- komt na vier maanden mijn eerste demo af ---- die dan ook nog eens wordt gedraaid door Rob Stenders op radio 3 FM ---- en dan ook nog eens de telefoon roodgloeiend met managers en niet minder dan (5!!!) platenmaatschappijen aan de andere kant van het draadje!
We krijgen vaak te horen dat we mazzelpikkies zijn, we hadden inderdaad op het juiste moment een kruiwagen, maar realiseer dat we zijn gestart als een beginnend bandje, met een klein repertoire, en zeer simpele spullen!
De luisteraar raakt enthousiast door de muziek en de teksten en niet omdat bandleden wel of niet bij elkaar zijn gebracht en door wie dan ook ondersteund.
Voor mij is het succes van Di-rect vooral te danken aan het feit dat we bijna alle nummers zelf schrijven. Het album Discover voelt voor mij dan ook als "mijn kindje", het is voor mij een heel persoonlijk stuk geworden, iets wat ik als jochie al droomde is nu werkelijkheid geworden: een plaat die met een serienummer in de winkels ligt!
Als ik tachtig ben kan ik altijd aantonen dat dit zo belangrijk in mijn leven is geweest. Voorlopig is die nog niet voorbij.
Na de Rock Palace periode ben ik postbode geweest (schitterende tijd!). Nu leef ik van de muziek. (Iets wat ook al in mijn wensenboekje stond) Ik hoop de komende tijd ook nummers te mogen schrijven voor andere artiesten.

Soms zit ik samen met Ricardo Pronk (Billy The Kid) en Tony Cornelissen (Kane) les op te doen qua liedjes schrijven. Knapen waar ik nog veel van kan leren...

Ik hoop dat mijn verhaal een inspiratiebron kan zijn voor alle muziekanten, want je hebt een dosis geluk nodig, maar met name veel wilskracht want je bent niet van de ene op de andere dag een ster...
Er ligt nog een hele weg voor me eer ik me een echte artiest kan noemen.
Een weg met gaten en hobbels om de juiste keuzes te maken...
Een weg met nieuwe ervaringen en inspiratie...
Be yourself and do what you wanna do...

Groetjes Tim Akkerman (helaas geen familie van "Jan")

P.S. Als naast mijn schoenen ga lopen, dan koop ik laarzen...

ik heb deze verhalen van www.musician.nl